Sonra...

Sonrasını sonra düşünürüm.
Sonra sonrasını düşünürüm.
Sonrasını düşünürüm sonra.
Düşünürüm sonrasını sonra.
Sonra düşünürüm sonrasını.
Düşünürüm sonra sonrasını.

peş peşe yazınca anlamsız gibi geliyor 'sonra'. Acaba böyle bir kelime varmıydı diye düşünüyorsun.'Sonra' var sanırım! Hmm. Hatırladım var tabii. Hani şu hep sonralanan istekler. "Sonra okurum", "Sonra alırım", "Sonra yaparım". Ah nasıl unuttum. Tabi ki var sonra.

Hatta sonra var olduğu için 'önce'de var.
"Sonra sana geleceğim ama önce....".
Hatta 'şu an'da sonra olduğu için var.
"Şu an meşgulüm sonra görüşelim".
Sonra var olduğu için 'umut'ta var.
"Şimdi değil ama sonra sevecek beni".
Bir o kadar da belirsizlik var sonra olduğu için.
"Şimdi seviyorum, ya sonra?".

Sonra. Sonra. Sonra.
Tüm sonralar için iyi dilekler taşımıyor son cümleler. Tüm sonralar için derin pişmanlıklar yüklü satır aralarında. Ben sadece senin yazdığın yazılarda satır aralarını okudum. Ve sonra...